Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 19, 2012

ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Κανονικά σαν πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας, σήμερα θα έπρεπε να ασχοληθώ και να σχολιάσω την περιοδεία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κου Αλέξη Τσίπρα στην Θεσσαλονική με την ευκαιρία της Διεθνούς Έκθεσης.
Θέλω να δηλώσω όμως τρία πράγματα:
Α) Θεωρώ τον εαυτό μου σοβαρό άτομο τουλάχιστον ως οικονομολόγο και άνθρωπο της εργασίας, για να ασχοληθώ με την ακατάσχετη μπουρδολογία και.........
παροχολογία που μου θύμισαν τις εποχές του «Τσοβόλα δώστα όλα» του αλήστου μνήμης Ανδρέα Παπανδρέου, σε συνδυασμό με την ανικανότητα κατανόησης της πραγματικότητας που χαρακτήρισε τη σύντομη καταστροφική πρωθυπουργία του Γιωργάκη Παπανδρέου.
Απλώς να σημειώσω ότι εάν επρόκειτο να υλοποιηθούν οι προτάσεις του κου Τσίπρα, το έλλειμμα της χώρας θα ξέφευγε για άλλα 18-20 δις ευρω και ο δρόμος προς τη δραχμή και την πλήρη παρακμή θα ήταν δεδομένος.
Β) Δεν περίμενα ποτέ να ακούσω από θεσμικό παράγοντα ότι η φοροδιαφυγή είναι απόλυτα θεμιτή και αποδεκτή αρκεί να υπάρχει και κάποιος άλλος που φοροδιαφεύγει περισσότερο.
Γ) Ο θεσμός της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης είναι πλήρως απαξιωμένος, και ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό από κατασπατάληση δημοσίου χρήματος από ΔΕΚΟ, οργανισμούς του Δημοσίου και Υπουργεία.
Προσωπικά προτιμώ να ασχοληθώ με τις «κόκκινες γραμμές» της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης. Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα η χώρα απέκτησε έναν πρωθυπουργό που δείχνει σοβαρότητα, υπευθυνότητα και διάθεση να οδηγήσει τη χώρα μπροστά, να διασφαλίσει την παραμονή της Ελλάδας στην Νομισματική Ένωση και να βάλει μια τάξη στο χάος που οδηγεί εδώ και τέσσερα χρόνια στην ύφεση, στην ανεργία και την εξαθλίωση.
Αυτή η κυβέρνηση όπως σωστά έχει πει ο συντοπίτης μας Γιάννης Βρούτσης, καλείται να υλοποιήσει δεσμεύσεις που ανέλαβε η προηγούμενη κυβέρνηση, της οποίας Τσάρος της οικονομίας ήταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος.
Όμως οι δύο κυβερνητικοί εταίροι κατά την άποψή μου, δείχνουν να σκέφτονται τρία πράγματα:΅
-          Πώς δεν θα έχουν πολιτικό κόστος από την αναιμική κι επιδερμική συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, φοβούμενοι την απορρόφηση της κομματικής βάσης της από τον λαϊκίζοντα ΣΥΡΙΖΑ.
-          Πώς θα καρπωθούν κομματικά τα οφέλη της διαφαινόμενης επιτυχίας του Αντώνη Σαμαρά.
-          Πώς θα προστατεύσουν τον κομματικό τους στρατό που με ανευθυνότητα εξέθρεψαν τόσα χρόνια στα πλαίσια του δημοσίου.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η εφεύρεση των «κόκκινων γραμμών».
Μία από αυτές αφορά στις πιθανές απολύσεις του δημοσίου. Οι πάντες σ αυτόν τον χώρο έχουν παραδεχθεί ότι στην Ελλάδα έχουμε ένα ακριβό, αναποτελεσματικό, αντιπαραγωγικό, σπάταλο και σε ορισμένες περιπτώσεις διεφθαρμένο δημόσιο τομέα. Βεβαίως αυτή η διαπίστωση δεν αφορά στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων αλλά ένα σημαντικό ποσοστό.
Όμως σύμφωνα με τις «κόκκινες γραμμές» δεν πρέπει στα πλαίσια αυτής της πρωτοφανούς κρίσης να απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος.
Πρέπει πάση θυσία να προστατευθούν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ικανοί και ανίκανοι, έντιμοι και διεφθαρμένοι, χρήσιμοι ή άχρηστοι, δουλευταράδες ή τεμπέληδες ακόμη και οι λαδωμένοι και οι παιδεραστές.
Στο δημόσιο υπάρχουν δύο ιδιότητες : οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Άνεργος κανένας.
Η ανεργία είναι κάτι που αφορά στον ιδιωτικό τομέα, στους υπαλλήλους και στους αυτοαπασχολούμενους.
Με βάση αυτή τη λογική, η ανεργία δεν είναι 24% αλλά 40% στον ιδιωτικό τομέα. Διότι ανεργία στο δημόσιο τομέα δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά όμως, ο κος Βενιζέλος και ο κος Κουβέλης βάζουν «κόκκινες γραμμές» για τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα.
Εν ολίγοις, για να υλοποιηθούν τα μέτρα που αποφάσισε η προηγούμενη κυβέρνηση που συμμετείχε ο Βαγγέλης Βενιζέλος, θα πρέπει τα μέτρα των 14 περίπου δις ευρω να τα πληρώσουν οι συνταξιούχοι, τα ικανά, απαραίτητα και παραγωγικά στελέχη του δημοσίου και ο ιδιωτικός τομέας.
Έστω και αν χρειαστεί να εργάζονται μέχρι τα 70 τους χρόνια. Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια διαπίστωση. Τα μέτρα μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν ανακοινωθεί. Παρόλα αυτά, βλέπουμε ότι το κλίμα για την Ελλάδα αλλάζει διεθνώς. Αλλάζει στην Ευρώπη, αλλάζει στο ΔΝΤ, αλλάζει στις αγορές. Ακόμη και μείωση των spreads κατεγράφη για ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Τι σημαίνει αυτό; Απλώς ότι διεθνώς έγινε κατανοητό ότι υπάρχει ένας σοβαρός, συνεπής και αποφασισμένος πρωθυπουργός. Θα έπρεπε επομένως να στηριχθεί ολόψυχα και με κάθε τρόπο να αφεθεί να σώσει την Ελλάδα.
Ας αφήσουν λοιπόν οι κυβερνητικοί εταίροι τις κόκκινες κομματικές γραμμές και ας στηρίξουν την κυβέρνηση αποτελεσματικά.
Οι δυσκολίες για την οικονομική επιβίωση της πατρίδας είναι μεγάλες. Όπως έχουν τα πράγματα, η μοναδική μας και τελευταία ελπίδα είναι η σημερινή κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Το αν θα υπάρχει μεγάλο ή μικρό ΠΑΣΟΚ στο μέλλον ή θα μακροημερεύσει η νεοσύστατη ΔΗΜΑΡ είναι λεπτομέρειες που ελάχιστα ενδιαφέρουν τους θιγόμενους από την οικονομική και κοινωνική κρίση.
Βεβαίως για να έχει αίσιο αποτέλεσμα αυτή η προσπάθεια, πρέπει να τεθούν ορισμένες προτεραιότητες:
       Σταθεροποίηση οικονομικού κλίματος και προσέλκυση επενδύσεων.
       Αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης.
       Αποτελεσματική λειτουργία της Δικαιοσύνης.
       Δημιουργία ενός μακράς πνοής δικαίου, ξεκάθαρου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος.
       Προώθηση των αποκρατικοποιήσεων.
       Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Αυτός είναι ο δρόμος που θα επιτρέψει μελλοντικά να ανακουφισθούν τα κοινωνικά στρώματα που υποφέρουν, να μειωθεί η ανεργία, να αποκατασταθούν αδικίες και να γίνει η Ελλάδα ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος.

Γιώργος Α. Βακόνδιος
Υποψήφιος Βουλευτής Κυκλάδων Ν.Δ.


Bookmark and Share
Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια :